Cor Hospes (Hospes/Merkjournalisten) stuurt me met enige regelmaat zijn nieuwsbrief Cor’s Deli met een verhaaltje. Ditmaal gaat dat over hoe Zuid-Korea een nationale mythe bedacht om de inwoners van het nieuwe land het gevoel van een volk binnen een natie te geven nadat het eerst decennia door Japan was gekoloniseerd en vervolgens op de 38ste breedtegraad door het middel werd gescheurd in de Koude Oorlog.
De mythische figuur Dangun werd door de regering bedacht als belichaming van de Zuid-Koreaanse Ziel. Wij hebben de mythe van Europa, de prinses die werd verleid door Zeus in de gedaante van een stier. De vraag is nu hoe we dat verhaal op een (hedendaagse) manier kunnen vertellen zodanig dat wij Europeanen ons er dermate mee gaan vereenzelvigen dat wij ons met elkaar verbonden gaan voelen op een manier die onze huidige nationale identiteit overstijgt maar deze niet per se verdringt.
Dit is wat Cor Hospes mij hierover schrijft:
“Ik stond erbij en keek ernaar. Drie transparante mallen. Van een zwaard, een spiegel en een beker. Een ontwerp van de Koreaanse designer Juyun Lee. ( https://juyunlee.com/ )
Korea was tussen 1910 en 1945 een Japanse kolonie, vertelt zij. Daarna werd het land in twee stukken gehakt. Een deel voor Rusland, de zuidelijke rest voor Amerika. Om het nieuwe land bij elkaar te houden, bedacht de Zuid-Koreaanse regering een mythologische figuur die ze Dangun noemden. Hij vertegenwoordigde de Koreaanse identiteit. Incluis verschillende relikwieën. Waaronder een bronzen zwaard, beker en spiegel. Om de mono-etniciteit van de Koreanen te versterken.
Toen Juyun in Nederland kwam, keek zij om zich heen, zag allerlei culturen en dacht: Wacht eens even, zoiets als een mono-etniciteit bestaat helemaal niet. Zij besloot zich in Dangun te verdiepen en begreep toen pas het overheidsverzinsel. Louter bedacht om Zuid-Korea als natie te verenigen. Uit angst dat de inwoners anders misschien naar andere landen zouden vervliegen. Dat mocht niet, want iedereen was nodig om het arme land na de Tweede Wereldoorlog op te bouwen.
Zij besloot die drie relikwieën te bespotten. Van elk maakte zij een mal. Al waren ze massaproducten. Niks bijzonders. Niks identiteit, niks bloedverwantschap. Voor iedereen wereldwijd in de winkel te koop als hij of zij dat wil. Als je bij Zuid-Korea wilt horen.
‘The Mold of Mold’ is een van de vele bijzondere verhalen die ik zag tijdens de Graduation Show (https://ddw.nl/en/programme/10552/graduation-show-2023 ) van studenten van de Design Academy. Elk jaar gepresenteerd tijdens de Dutch Design Week (https://ddw.nl/ ) in Eindhoven. Als interieur- en designjournalist voor het Algemeen Dagblad en HP/De Tijd heb ik de Graduation Show jarenlang bezocht.