Luděk Alois Marold (7 Augustus 1865, Prague – 1 December 1898, Praag) was Tjechische schilder en illustrator, vooral bekend om zijn best known panorama van de slag om Lipany (Battle of Lipany). Het is het grootste schilderij in de Tjechische Republiek en heeft een eigen paviljoen in het Výstaviště tentoonstellingscomplex.
Marold werd buitenechtelijk geboren en kreeg de achternaam van zijn moeder. Zijn vader, een legerluitenant, werd het jaar daarop gedood tijdens de Oostenrijks-Pruisische oorlog en zijn moeder stierf zes jaar later. De volgende negen jaar van zijn leven zijn grotendeels ongedocumenteerd, hoewel hij blijkbaar probeerde op de Cadetten School te komen, maar niet slaagde voor de examens.[1] Op zestienjarige leeftijd ging hij naar de Academie voor Schone Kunsten, maar bleef slechts een jaar en werd er toen vanaf gezet.
Hij hervatte zijn studie werd pas in 1881, toen hij zich inschreef aan de Academie voor Schone Kunsten in München, waar zijn leermeesters Ludwig von Löfftz en Nikolaos Gysis waren.[2] Daar wisselde hij van gedachten met andere Tsjechische schilders zoals Mikoláš Aleš en Alfons Mucha. Zijn eerste professionele successen kwamen als illustrator voor verschillende Duitse en Tsjechische tijdschriften, zoals Světozor.[1]
In deze tijd begon hij te lijden aan reumatische koorts en in 1887 keerde hij terug naar Praag[1] waar hij werkte in de ateliers van Maximilian Pirner[2] en publicaties van de pas opgerichte Mánes Unie voor Schone Kunsten, onder leiding van zijn oude vriend Aleš, uitgaf. Twee jaar later ontving hij een staatsbeurs om in Parijs te studeren, waar hij een exposeerde in de ateliers van Pierre-Victor Galland. In 1891 is hij getrouwd. Het jaar daarop, na de dood van Galland, gaf hij zijn studiebeurs op om freelance kunstenaar te worden.[1] Hij bleef illustraties maken voor tijdschriften en boeken van Tsjechische auteurs en ontving een gouden medaille op een tentoonstelling in München in 1892. Later nam hij de Art Nouveau-stijl over en begon hij orders te krijgen voor affiches. In 1895 werd hij verkozen tot lid van de “Tsjechische Academie van Kunsten en Wetenschappen [cs]”.
In 1897 keerde hij terug naar Praag, waar hij voorstelde een gigantisch panorama van de Slag om Lipany te creëren voor een komende tentoonstelling. Zijn voorstel werd aanvaard en na het maken van schetsen op het slagveld begon hij begin 1898 met zijn werk. Hij werkte samen met Karel Raška (1861-1918), de landschapsschilder Václav Jansa, de colorist Theodor Hilšer (1866-1930) en de dierenschilder Ludvík Vacátko [cs]. Het panorama is 11 meter hoog en 95 meter lang. De stress om dit enorme werk op tijd af te ronden had een fataal effect op zijn toch al kwetsbare gezondheid en hij stierf kort nadat het in 1898 werd tentoongesteld. Het jaar daarop werd een grote overzichtstentoonstelling van zijn werk gehouden.[1] Er zijn drie straten naar hem vernoemd; in Děčín, Kladno en Praag.
(Bron:Wikipedia)