Europe the band in Stockholm 2016 – Europe (band) – Wikipedia
Bestaat nog steeds, Europe, de Zweedse hardrockband die in 1986 zijn reputatie vestigde met het nummer The Final Countdown: De mensheid verlaat aarde per raket en verkast naar Venus. Het liedje stond maandenlang nummer een in de ‘charts’, de hitlijsten.
Hier het liedje:
Ik kende dat liedje wel, maar die band…..geen fokking idee wie dat eigenlijk zijn. Dus ik ben er even een beetje ingedoken. Lijken me sympathieke gasten. Ze steunen Artsen Zonder Grenzen. Het toeren ligt voorlopig even op zijn gat. Op Twitter hebben ze 17K volgers en de laatste tweet is van begin mei, dus het zindert niet heel erg meer. Hieronder een klein retropectief:
Het titelnummer van Europe’s derde album werd in 2016 30 jaar oud, maar The Final Countdown‘s eenvoudige keyboard riff dateert uit de studententijd van Joakim Larsson in Stockholm – mogelijk nog voordat hij de naam Joey Tempest had aangenomen.
“Ik zat toen nog op de universiteit. En er was een man die ik kende die Mic Michaeli heette en die in een band zat die Avalon heette,” herinnert de zanger zich. “Ik liep op een dag naar hem toe en vroeg of ik zijn keyboard mocht lenen. Mic moet gedacht hebben dat ik een complete idioot was, maar hij zei ja.”
Veel later zou Michaeli het overnemen van Tempest als Europe’s full-time keyboardspeler.
Het was tijdens het dollen met de geleende Korg PolySix-synthesizer dat Tempest stuitte op een vegend geluid dat het lange intro van het nummer werd. Het titelloze stukje bleef een tijdje op de plank liggen. “Ik wist dat het iets had, maar ik kon er geen liedje omheen schrijven,” zegt Tempest nu. En toen kwam er een geluksbrenger langs. Het Europese managementkantoor stond recht tegenover een nachtclub waar de band vaak naartoe ging.
“Onze manager stelde voor om daar mijn stuk van één minuut te laten spelen, vergezeld van hun lasershow – gewoon voor de lol,” zegt Tempest. “In de bar begonnen John Levén [bassist] en ik te praten over hoe we verder konden gaan.”
Geïnspireerd door zijn voorliefde voor UFO’s, zette Tempest zijn galopperende beat in een drummachine. “Daarna kwam het allemaal vrij snel samen,” zegt hij. “De stem blijft overal in één monotone lijn, met de akkoorden eronder. Pas later in mijn leven realiseerde ik me dat veel klassieke componisten zo werken. Het is hypnotiserend en behoorlijk cool.”
Maar ondanks zijn pogingen de andere de bandleden te overtuigen, bleek het nummer – nog steeds een omslachtige zes en een halve minuut lang – minder pakkend dan die op de eerste twee albums van Europe. “We waren een gitaarband… het was iets heel ongewoons voor ons,” legt Tempest uit.
Uiteindelijk besloot Europe dat het tijd was om, in de woorden van Tempest, “onze koppen boven de schutting te steken en iets anders te doen”.
Bron/lees verder op: https://www.loudersound.com/features/the-stories-behind-the-songs-the-final-countdown-by-europe