Magisch realisme in Evolution (film)

 

Schermafbeelding 2015-09-25 om 14.57.10

Deze film is anders dan alle andere. De ingrediënten? Heel bedachtzame enscenering die doet denken aan de metafysische schilderkunst van Giorgio de Chirico, de oceaan in al zijn diepte en een angstwekkende sfeer. Evolution, van de Franse regisseur Lucile Hadzihalilovic, is een speelfilm als tussen thriller en drama.Nicolas is tien jaar oud. Hij woont met zijn moeder op een afgelegen eiland, bewoond uitsluitend door vrouwen en tieners. In een ziekenhuis, vlak bij de zee, worden ze onderworpen aan een vreemde medische behandeling. De jongen, aan de vooravond van de adolescentie, begint zich af te vragen wat er om hem heen gebeurt en realiseert zich dat zijn moeder is tegen hem liegt. ‘s Nachts ontmoeten de inwoners van het eiland elkaar op het centrale plein. Nicolas is vastbesloten om uit te vinden dat ze van plan zijn. Dit is slechts het begin van een nachtmerrie waarin onze jonge held steeds meer verstrikt raakt, maar dan vindt hij een onverwachte bondgenoot in Stella, een jonge  verpleegster.

 Net als in haar laatste film, Innocence (met een sublieme prestatie van Marion Cotillard als Mademoiselle Eva), vragen kinderen zich af wat er van hen zal worden naarmate ze opgroeien.Lucile Hadzihalilovic bedacht Evolution als een zintuiglijke reis, een manier om onbekend terrein te verkennen (hoewel ze teruggrijpt haar eigen jeugdherinneringen voor bepaalde elementen van de film, zoals de kale landschappen en het jaren 1960-stijl ziekenhuis). Het is een persoonlijk getint onderzoek van het leven en de wereld die leidd tot deze schijnbaar idyllische maar nachtmerrie-achtige gemeenschap van alleen vrouwen (de dragers van het leven) en hun kinderen. Geluiden en geluid spelen een bijzondere rol in dit verhaal, zoals van water (waar kinderen vaak in spelen, maar dat hier iets is waarmee ze een obscure relatie onderhouden). Evolution bevat zeer weinig dialoog, maar de kijker wordt in dit droomachtige verhaal getrokkenwaar ze deel gaan uitmaken van het te begrijpen. Het is aan de kijker om de stukken van deze raadselachtige en melancholische puzzel monteren.Ondanks in de schoonheid van de slow-motion shots en de opvallende vulkanische landschappen van Lanzarote mist de film mist ritme en de dialoog en sommige van de beelden zijn zo brutaal realistisch dat ze je dwingen om je ogen te sluiten voor een paar seconden. Evolution is eerst en vooral een zintuiglijke bedevaart, een avontuur.

(Bron: Cineuropa)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back to Top