Hiroshima mon amour (1959) van Alain Resnais is onlangs digitaal gerestaureerd. EYE brengt de filmklassieker opnieuw uit. Op 6 augustus gaat de restauratie in première, ter herdenking van de atoomaanval op Hiroshima, precies 70 jaar geleden.
Marguerite Duras schreef het scenario voor Hiroshima mon amour, het speelfilmdebuut van Alain Resnais dat bij uitbreng werd geprezen om zijn onconventionele vorm. Resnais gebruikte geen flashbacks, maar liet heden en (oorlogs)verleden vloeiend in elkaar overlopen. In 2013 werd de naoorlogse klassieker digitaal gerestaureerd. Vanaf 6 augustus, precies 70 jaar na de val van de bom op Hiroshima, brengt EYE de restauratie uit in de Nederlandse filmtheaters.
Een jaar voor zijn dood was de 90-jarige Alain Resnais intensief betrokken bij de restauratie van zijn speelfilmdebuut, een samenwerking tussen Argos Films, Fondation Technicolor, Fondation Groupama Gan en Cineteca di Bologna. Met het resultaat kon de regisseur tevreden zijn: in de 4K-restauratie bleef de originele korreligheid en zwart-witfotografie van de film behouden.
Met Hiroshima mon amour zette Resnais de filmwereld op z’n kop. ‘De eerste moderne film van de geluidscinema’ werd zijn speelfilmdebuut genoemd. Marguerite Duras won een Oscar voor haar poëtische scenario over de liefde tussen een Franse actrice (Emmanuelle Riva) en een Japanse architect (Eiji Okada). De actrice en architect ontmoeten elkaar in Hiroshima en delen een traumatisch oorlogsverleden. Zij had een verhouding met een Duitse soldaat en werd als landverraadster opgepakt. Hij zag de verschrikkingen die de atoombom aanrichtte.
Alain Resnais (1922-2014) gold als een vernieuwer van de filmtaal. ‘De belangrijkste film ooit gemaakt’, noemde François Truffaut Nuit et brouillard, Resnais’ experimentele Holocaust-documentaire uit 1955. Naast Truffaut en Jean-Luc Godard was Resnais een van de voormannen van de Franse Nouvelle Vague. Hij voelde zich verwant met de Franse nouveau roman van schrijvers als Marguerite Duras en Alain Robbe-Grillet. Met hen maakte hij zijn grootste films: Hiroshima mon amour en het modernistische meesterwerk L’année dernière a Marienbad (1961). Tot aan zijn dood bleef Resnais vernieuwen. Zijn postuum verschenen Alan Ayckbourn-bewerking Aimer, boire et chanter (2014) won op het filmfestival van Berlijn de Alfred Bauer-prijs, bedoeld voor een film die de filmkunst in een nieuwe richting weet te bewegen. Zijn imposante oeuvre beïnvloedde vele kunstzinnige regisseurs.
Hiroshima mon amour, vanaf 6 augustus in de Parisienzaal van de FilmHallen en 20 andere bioscopen in het land