CONTACT

info@thesoulofeurope.com

Waarom ‘de ziel van Europa’?

Europa wordt aangevallen. We kunnen deze dreiging alleen afwenden als Europa eensgezind is. Zolang eensgezindheid ontbreekt, is Europa een speelbal van kwade machten.

Lees meer

unanimously defending human dignity

Sterkte gewenst met 2024

Interessant stuk van Niall Fergusom op Bloomberg over de geopolitieke situatie waarin Europa zich bevindt en hij is niet optimistisch. Zijn democratieën opgewassen tegen autocratieën? Dat is in feite de centrale vraag die hij stelt in dit stuk waarvan we hier een bewerking geven Ferguson noemt drie zwakke punten van democratie: Gebrek aan een lange termijnvisie (altijd werpen de volgende verkiezingen hun schaduw vooruit). Gebrek aan motivatie bij de moderne welvaartsmens om te sterven in een of andere verre oorlog. (Maar dat is de keerzijde van onze individualistische neiging tot zelfverwerkelijking en die neiging drijft ons creatieve innovatievermogen). Maar ‘Het eerste was het economische tekort – het fiscaal onhoudbare pad van de federale overheid, waardoor langdurige militaire en administratieve verplichtingen in het buitenland moeilijk op te brengen zouden zijn. Meer in het algemeen waren de Verenigde Staten een netto-importeur van kapitaal en dus een enorme wereldwijde schuldenaar, in schril contrast met het Victoriaanse Groot-Brittannië, dat een enorme voorraad overzeese investeringen verzamelde. Als je de wereld wilt besturen, helpt het om er veel van te bezitten – in plaats van er schulden aan te hebben.’ Klopt, maar het de facto in bezit hebben van koloniën heeft het Europese kolonialisme niet gered van opstanden van de gekoloniseerde bevolking. Uiteindelijk moesten die bezittingen, wingewesten, worden opgegeven toen de kosten militair niet meer waren te dragen. Je moet als koloniserende beschaving bereid zijn er mensenlevens in te investeren van mensen die daar (een groot deel van hun) leven slijten. Ferguson: ‘In tegenstelling tot de 19e-eeuwse Britten hebben de meeste Amerikanen geen groot enthousiasme om grote delen van hun leven door te brengen in verre, hete, arme en gevaarlijke landen. Denk maar aan de korte uitzendingen van de meeste militairen die naar Afghanistan en Irak moesten, om nog maar te zwijgen van de manier waarop veel Amerikaanse bases van de lokale bevolking waren afgesneden. Ook gebunkerd in bomvrije ambassades, met een gebrekkige kennis van de lokale taal en gehecht aan het comfort van de eerste wereld, zijn er de afgelopen 20 jaar maar weinig Amerikaanse ambtenaren in de buitenlandse dienst “inheems” geworden. Ze kregen de kans niet.’ ‘Ten slotte, en dat is het belangrijkste, was er het aandacht te kort – de neiging van het Amerikaanse electoraat (en dus van zijn verkozen vertegenwoordigers) om hun interesse te verliezen in elke buitenlandse onderneming die meer dan een paar jaar in beslag neemt.’ () Alles wat er sinds 2003 is gebeurd, heeft bevestigd dat de drie tekorten een krachtige beperking blijven voor de uitoefening van Amerikaanse macht in het buitenland.’ () ‘De oorlog in Oekraïne is al lang geen voorpaginanieuws meer in de VS. Maanden voor 7 oktober, toen Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad hun bloedige aanval op Israël lanceerden, was Oekraïne ondergeschoven op de prioriteitenlijst van de media, ver onder het privéleven van Taylor Swift of de gevechten in de bestuurskamer van Open AI. Maar 7 oktober veroorzaakte een bijna totale verduistering. Voorheen was de oorlog in Oekraïne goed voor ongeveer 8% van CNN’s televisieverslaggeving. Na 7 oktober daalde dat aandeel tot onder de 1%. Een Oekraïense vriend vertelde me dat het snelle vertrek van het bureau van CNN Kiev naar Israël de verschuiving van de Amerikaanse aandacht pijnlijk symboliseerde.’() ‘Westerse sancties hebben de Russische economie op kosten gejaagd. Toch hebben ze niet kunnen voorkomen dat de oorlogsmachine van Rusland steeds krachtiger werd. Dankzij een gezamenlijke inspanning om de wapenproductie te verhogen – waarbij fabrieken in ploegen werken en de arbeidsmarkt op volle toeren draait – heeft Rusland nu een voordeel van vijf tegen één op het gebied van artillerie. Toegegeven, het aandringen van Russische commandanten op frontale aanvallen (zoals onlangs bij Avdiyivka) vermindert de impact van deze verhouding, maar het is nog steeds een slecht voorteken voor Oekraïne. Zelfs als de Amerikaanse hulp in het ongewisse blijft, blijft een Russische doorbraak langs de frontlinie in de komende maanden onwaarschijnlijk. Desondanks zal Rusland de Oekraïense gevechtscapaciteit kunnen verkleinen. Tegen de tweede helft van 2024 kan de situatie gevaarlijk precair zijn.’ () Hoewel de Europese steun ongeveer twee keer zo groot is als die van de V.S, schuilt er volgens Ferguson een addertje onder het gras. Dat is dat bijna de helft van de Europese toezeggingen aan Oekraïne voor de lange termijn zijn, niet voor de korte termijn.’ De Duitse bondskanselier Olaf Scholz en de Franse president Emmanuel Macron werken aan plannen voor een Oekraïne-fonds buiten de EU-structuren om het veto van Hongarije te omzeilen tijdens de buitengewone vergadering van EU-leiders die in januari wordt gehouden. Maar ook de Europese kiezers vertonen tekenen van “Oekraïne-moeheid”. Scholz noch Macron lijken thuis sterk genoeg om deze tendens te stoppen.’ () ‘Je begint te begrijpen waarom meer mensen serieus nadenken over het idee om beslag te leggen op de bevroren tegoeden van de Russische centrale bank ten gunste van Oekraïne, een idee dat afgelopen zomer werd voorgesteld door mijn Hoover Institution-collega Philip Zelikow, samen met Larry Summers en Bob Zoellick. Zoals de zaken er nu voor staan, wacht de regering Biden nog even, om ervoor te zorgen dat de in beslag genomen Russische tegoeden niet in de plaats komen van extra financiering door het Congres. Polen en andere oostelijke EU-leden vinden het een geweldig idee.’ Ik denk dat zo’n manoeuvre geopolitiek heel effectief kan zijn omdat het autocratische staten die beleggen in westers schuldpapier ervan doordringt dat zij door een oorlog te beginnen hun reserves in dat schuldpapier kunnen verspelen. Misschien dat ons schuldpapier daardoor wel minder waard wordt, maar de kosten van het financieren van een oorlog tegen een autocraat zoals Poetin zijn ook niet gering. Ergo: Als de zekerheid van het aanhouden van reserves in een stabiele reservemunt altijd voorwaardelijk is in de zin dat die zekerheid vervalt bij schending van internationaal erkende grenzen, dan kan die voorwaarde de internationale rechtsorde en daarmee economische stabiliteit ook versterken. Wie eenzijdig een oorlog begint riskeert dat zijn internationale tegoeden komen te vervallen. China is de grootste bezitter van Amerikaanse staatsschuld: zo’n 850 miljard. Ferguson: ‘Maar Duitsland en Frankrijk blijven op hun hoede met het argument dat een dergelijke stap de euro als reservemunt zou ondermijnen. Echter belang dat het Westen hecht aan de “op regels gebaseerde internationale orde” werd genegeerd tijdens de wereldoorlogen, toen zelfs het confisqueren van privévermogen van burgers van vijandelijke landen normaal werd.’ Volgens Ferguson zal het duidelijk worden dat de pax americana begin 2020 te maken kreeg met een goed gecoördineerde uitdaging van China, Rusland, Iran en Noord-Korea. De eerste stap was de invasie van Oekraïne. De tweede was de oorlog van Iran tegen Israël in Gaza. De derde zal waarschijnlijk een Chinese uitdaging zijn voor het Amerikaanse overwicht in de Indo-Pacific, misschien – als Xi Jinping doortastend is – een blokkade van Taiwan.’ De Verenigde Staten en hun bondgenoten hebben te weinig gedaan om dit te voorkomen maar het Westen reageerde tenminste overtuigend. Nu is het zaak deze vastbeslotenheid niet te laten varen Mocht de positie van Oekraïne in de loop van 2024 onverhoopt zo kwetsbaar worden dat het zijn troepen zich moeten terugtrekken uit een betwist gebied, zullen er denk Ferguson drie onmiddellijke gevolgen zijn. Ten eerste zullen er meer vluchtelingen uit Oekraïne naar Europa stromen. Op dit moment zijn er 4,5 miljoen Oekraïense vluchtelingen, de meesten in EU-landen en het Verenigd Koninkrijk. ‘Als er nog eens 4,5 miljoen Oekraïners op de vlucht slaan terwijl Rusland oprukt, zou dat nog eens 58 miljard euro kosten.’ Ten tweede zullen particuliere investeerders nog minder geneigd zijn om hun geld op Oekraïne te zetten. De obligaties van het land zijn al aanzienlijk gedaald sinds de mislukking van het tegenoffensief in de zomer.’ Ten slotte de dreiging van een aangemoedigd Rusland zal de Defensie-uitgaven omhoog dringen. Tussen 1949 en 1989 – tijdens de eerste Koude Oorlog – gaven de Europese NAVO-leden tot 5,8% van het bbp uit aan defensie. zou het een kolossale inspanning vergen om hun defensiebudgetten terug te brengen naar dat niveau. Er lijkt een einde te komen aan de pax americana. Het lot van Oekraïne – en ook van Israël en Taiwan – staat op het spel. Op dit moment zegt 57% van de Republikeinse kiezers, en 51% van de Onafhankelijke kiezers, dat “de belangen van de VS beter gediend zijn als we onze middelen gebruiken om het leven van gewone Amerikanen thuis te verbeteren”. Slechts een derde vindt dat “de belangen van de VS het best gediend zijn door vrijheid en democratie in de wereld te steunen wanneer deze worden bedreigd”. Er rest nog driekwart jaar om van deze minderheid een meerderheid te maken. The Soul of Europe wenst iedereen sterkte met dit Nieuwe Jaar. Hieronder de bron: https://www.bloomberg.com/opinion/articles/2023-12-31/on-ukraine-us-and-europe-risk-flunking-geopolitics-101?utm_source=website&utm_medium=share&utm_campaign=copy


0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er
0 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
0
Zou graag je gedachten willen weten, laat een reactie achter.x